با سلام خدمت تمامی دوستای گلم......
این شعر و خیلی دوست دارم ....یکی از دوستام تو جنوب که سالی یه بار همدیگر و تو مشهد زیارت می کنیم....تو شبهای حرم کنار اون گنبد نورانی که نگاه کردنش به دنیا می ارزه..برامون می خوند....امروز یادی از دوست گرامیمان کردم...خواستم این شعر و تو وبلاگ بزارم....از همه شما ممنونم...شاد باشید
من دلم میخواهد خانه ای داشته باشم پر دوست کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو هر کسی میخواهد وارد خانه پر مهر و صفامان گردد شرط وارد گشتن شستشوی دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست بر درش برگ گلی میکوبم و به یادش با قلم سبز بهار مینویسم ای دوست خانه دوستی ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر خانه دوست کجاست.