وقتی ادم از درون خوشحال و راضی است وقتی قلبش گرم و دلش شاد است احساس می کند که همه چیز زیباست و همه خوشبختند وبرعکس مواقی که از درون تکیده ای و غمگین و در مانده است قشنگترین منظره های دنیا برایش تیره و تار است و رنگ غم دارد چون خودش دلش گرفته فکر می کند همه غمگینند .این هم یکی از اشتباه های همیشگی بشر است که همه چیز را قیاس به نفس می کند برای همین است که ادم های خوشبخت حس همدردی را ارام ارام از دست میدهند چون نمی توانند بفهمند ادمی که رنج می کشد و در تنگناست چه میگوید نمی دونه و دونستنش هم برایش مهم نیست
&&&
به نظر تو دل شکستن هنره؟ هفت طبقه اسمان هفت طبقه زمین جا ندارن که خدا رو توی خودشون جا بدن اما دل یه انسان به تنهایی میتونه خدارو توی خودش جا بده پس دل هیچکس رو نباید شکست چون در این صورت خدارو بی جا و مکان کرده ای
((همراه همیشگی و دوستدار شما عزیزان))
