بنام حضرت دوست كه هر چه داريم از اوستبا تو از خانه دوست خواهم گفت، خانه اي هست پشت علفزارهاي سبز پشت آن كومه كوتاه و بلند، با تو از بارش باران بهار خواهم گفتخانه اي هست پشت هر ابر سپيد كه پر است از گل ياسكه پر است از نفس تازه يار و در آن عطر شقايق جاري است خانه دوست پر از سبزه و دلداريهاستخانه دوست همان خانه توست